دعایی به جهت بیماری لاعلاج سّیدبن‌طاووس(ره) در مهج‌الدّعوات نقل کرده از سعیدبن‌الفتح قمی کهخ در داسط ساکن بود گفت: 

مرا مرضی عظیم بود که طبیبان از علاج آن عاجز بودند به این دعا عمل مکرده شفا یافتم.

از حضرت امام‌صادق(ع) مروری است که پیغمبر(ع) فرمود: هر که را مرضی باشد بعد از نماز صبح چهل‌بار بگوید و دست بر آنجا که علّت باشد بمالد از آن صحّت یابد.

بِسم اللّه الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُلِلّهِ رَبَّ الْعالَمینْ حَسْبُنا اللّهُ وَ نِعْمِ الْوَ کیلْ تَبارَکَ اللّهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِیِ الْعَظیمْ.