جهت حاجت
بسم الله الرحمن الرحيم ، يا مُقدر قدّر يا مُدبر دبّر يا مُسبب سبّب يا مُسهل سهّل برحمتك يا أرحم الراحمين.
امر مهم
در شداید
یا مَن لَیسَ فِی السَّمواتِ العُلی اِلی مُنتَهی قَرارِ تَخُوُمِ الاَرَضینَ السُّفلی غِیاثٌ لِاَحَدٍ عِندَ شِدَّةٍ نَزَلَت بِهِ غَیرُکَ یا اَللهُ فَرِّج ما بِنا وَ انجَحُ طَلِبِتِنا فَاِنَّکَ اَعرَفُ بِحاجتِنا یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ.
جهت حاجت
سُبحانَ العالِمِ الذى لَم يُجهَلُ سُبحانَ القَديمِ الَذى لَم يَزَل سُبحانَ الجَوادِ الذى لَم يَبخَلُ سُبحانَ الحَميدِ الذى لَم يَعجَلُ.
جهت بر امدن مهمات کلی
أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ
ادای قرض برامدن حاجات مرادات کلی و جزوی
بخواند روزانه صبح ۱۰۰۰ بار کمتر نخواند بیشتر بخواند اولی است:
لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ
ختمي مجرب براي حاجت
براي هر مطلب مهمي 2162 مرتبه بگو :
رَبِّ اِنّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ
فوق العاده مجرب است ولي در يك مجلس و با وضو و رو به قبله بخوانيد بهتر است
عزيمت ام موسي جهت حوايج
گويند اين عزيمتي است مشهوره بعزيمت ام موسي بجهت فتح جميع بستگيها و فتوحات كليه و جزئيه
بخوانند آثار عظيمه ببينند حتي جهت قفلهاي بسته بخوانند گشوده ميشود و بجهت تسكين درد اعضاء
بسيار مجرب است
بسم الله الرحمن الرحيم يا فَتّاحُ بِلا مِفتاح اِفتَح لَنا بِحُرمَهِ اُمَّ مُوسي حِرياثُ
مِرياثُ شَرياثُ شَيثاثُ كَيراثُ طَثناثُ تَخفيفُ بُوحايِضُ نُوخابِضُ نُوخابِدُ نُو شابِدُ يا جامِرتُ يا كافلن
ا يا راحِلنا يا نَجتينا يا تَحيَيِهُ بُوخاءُ بِنتِ لاري يَعقُوبُ يا مَجري الفَلِكُ فِي البَحرِ بِاَمرِهُ اِنَّكَ بِالناسِ
َرئوفَ رحيمَ سَخِّرلِي كذا و كذا
و به جاي كذا و كذا آنچه خواهد اسم برد كه البته مجربست انشاءالله .
هر کسی را حاجتی باشد
بسم الله الرحمن الرحیم من عبده العبید الذلیل الی ربه الجلیل. رب انی مسّنی الضُر و أنت ارحم الراحمین.
و رقعه را در آب روان عظیم انداخته و بگوید: اللهم بمحمد و آله الطیبین الطاهرین و صحبة المرتضین اِقض حاجاتی یا اکرم الاکرمین.
و ان حاجت از دل گذراند البته مستجاب گردد.
-------------------------------------------------
شيخ كفعمى در كتاب بلد الأمين براى رفع حاجت بسيار مهمّ فرموده: اين كلمات را در كاغذى بنويسد، و در كتاب بيندازد:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ مِنَ الْعَبْدِ الذَّليلِ اِلَى الْمَوْلىَ الْجَليلِ رَبِّ اِنّى مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاكْشِفْ هَمّى وَ فَرِّجْ عَنّى غَمّى بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است، از بنده خوار، به سوى مولاى بزرگوار، پروردگارا به من بدحالى رسيده و تو مهربان ترين مهربانانى، به حق محمّد و خاندانش، درود فرست بر محمّد و خاندانش، و اندوه مرا برطرف كن و غم مرا بگشا، اى مهربان ترين مهربانان.
دعایی به جهت برآمدن حاجت
از شیخ بهاءالدین عاملی رسیده که در شب جمعه این دعا را بر چهل و یک دانه گندم بخواند و بر بام خانه ریزد تا مرغها بخورند اگر حاجتش روا نشود بر من بد گویند.
بِسْمِ الله الرّحْمنِ الرّحیم
لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ بِعَوْنِکَ وَ قُدْرَتِکَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ بِحَقِکَ وَ حُرْمَتِکَ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ فَرَجاً فَرَجَنی مِنْ اَمْری فَرَجاً وَ مَخْرَجاً رَبَنّا یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
به هر دانه گندم یک بار بخواند.
کفایت مهمات
از مشایخ منقول است هر که بعد از نماز صبح پیش از انکه سخن گوید این ایه را هفت بار بخواند خدایتعالی در ان روز جمله مهمات او را کفایت کند و اگر ان را ورد سازد بعد از هر فریضه به هیچ چیز محتاج نگردد و همه مرادات او حاصل گردد:
فَسَيَكْفِيكَهُمُ الله وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.
برامدن حاجات مهم عظیم
از شیخ بهایی نقل است برای برامدن حاجات مهم عظیم ۲۵۰۰ مرتبه در یک جلسه بخواند و در هنگام خواندن با کسی حرف نزند:
کهیعص حمعسق
چون امام حسین در کربلا تنها مانده بود
الهی بِحَقِّ يسَّ وَالْقُرْآنِ الْحَكيمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ يا مَنْ يَقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِلينَ يا مَنْ يَعْلَمُ فِى الضَّميرِالصامتین يا مُنَفِّس عَنِ الْمَكْرُوبينَ يا مُفَرِّج عَنِ الْمَغْمُومينَ يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ يا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغيرِ يا مَنْ لايَحْتاجُ اِلَى التَّفْسيرِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
به حق يس و قرآن حكيم،و به حق ط و قرآن عظيم،اى كه بر نيازهاى خواهندگان توانايى،اى كه آنچه در باطن است مىدانى، اى خارجكننده غم و اندوه از گرفتاران،اى گشاينده غم از غمناكان،اى رحم كننده به پيرمرد،اى روزىدهنده به كودك صغير،اى كه نياز به تفسير ندارى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و با من چنين و چنان كن.
(نفس المهموم،شیخ عباس قمی ،ص 347)
از برای قضای حاجت
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ.
۱: نِجاة ًمِنکَ یا سَیّدَ الکَریمَ نَجِنّا وَ خَلِصِنا بِحَقِّ بِسمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحیم.
۲: اللهم یسر و لاتعسر و سهل علینا برحمتک یا ارحم الرحمین.
ابجد کبیر :
الف =۱، ب = ۲،ج =۳، د =۴،ه =۵، و =۶،ز=۷، ح = ۸، ط =۹، ی =۱۰، ک =۲۰، ل =۳۰، م =۴۰، ن =۵۰، س =۶۰، ع =۷۰، ف =۸۰، ص =۹۰، ق =۱۰۰، ر=۲۰۰، ش =۳۰۰، ت =۴۰۰، ث =۵۰۰، خ =۶۰۰، ذ =۷۰۰، ض=۸۰۰، ظ =۹۰۰، غ =۱۰۰۰
به عنوان مثال عدد حروف ابجد اسم علی ۱۱۰ است: ع:۷۰ - ل: ۳۰ - ی: ۱۰
عدد مطابق اسم علی از اسماالله خداوند نیز مثل: علی و یا لااله الا هو هم ۱۱۰ است.
منظور از حی امام زمان است و منظور از قیوم هم که به معنای قیام کننده است نیز امام زمان می باشد.
(این ذکر در قرآن در سه مورد وارد شد و همانگونه که می دانیم قرآن دارای بطونی می باشد و منافاتی ندارد که حی و قیوم صفت برای ذات خداوند تبارک و تعالی باشد و در جای دیگر اشاره به یکی از جلوه های بارز حیات و قیام الهی یعنی حضرت بقیه الله الاعظم باشد)
یا الله یا الله انقدر بگوید تا نفسش قطع گردد یا رحمن یا رحمن همینطور یا رحیم یا رحیم همچنین یا ارحم الرحمین بهمین قسم و حاجت را قصد کند روا گردد.
لا اله الا الله بعزتك و قدرتك لا اله الا الله بحق حقك و حرمتك لا اله الا الله فرج برحمتك
بسم الله الرحمن الرحیم
لاحول ولا قوة الا باالله العلى العظيم يا قديم يا دائم يا حي يا قيوم يا فرد يا وتر يا احد يا صمد يا سند يا من اليه المستند يا من لم يلد ولم يولد و لم يكن له كفوا احد برحمتك يا ارحم الراحمين.
--------
یا به سند و روایت دیگر:
لاحول ولا قوة الا باالله العلى العظيم يا قديم يا قيوم يا فرد يا وتر يا احد يا صمد صلی الله علی محمد و ال محمد اقض حاجتی برحمتک یا ارحم الراحمین. البته ان حاجت روا شود انشاالله
بسم الله الرحمن الرحيم
لا حَولَ وَ لا قُوة اِلا با اللهِ العَلى العَظيم يا قَديمُ يا خَفىُ يا دائمُ يا قائمُ يا حَىُ يا قَيوُمُ يا فَردُ يا وِترُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا مَن لم يَلِد وَ لَم يُولَد وَلَم يَكن لَهُ كُفُواً اَحَدٌ صَل عَلي مُحَمدٍ وَ ال مُحَمدٍ وَ انصُرنى عَلى جَميعِ اَعدائى وَ حُسادى نَصراً عَزيزاً وَ افتَح لى فَتحاً يَسيراً. بعد از آن ده بار بگوید يا خَفى الا لطاف نَجِنى مِمّا اَخافُ بِرَحمَتِكَ يا اَرحَمَ الرّاحِمينَ.